New Zealand Part III

Kia Ora!! :)

Het heeft even geduurd maar hier ben ik weer!! Afgelopen twee weken heb ik niet echt tijd gehad om een verhaaltje te schrijven of slechte wifi. Ik moest er net aan denken dat ik precies vandaag al 3 weken weg ben, de tijd gaat echt heel erg snel!!!

De week die ik bij oma ben geweest, was super. Ik vind het heel erg fijn om bij haar te logeren en allemaal leuke dingen met haar te doen! We gaan veel op stap met ons tweetjes. Zo zijn we al gaan shoppen, gaan we wel bijna elke dag ergens heen om te lunchen of gewoon een kop thee te drinken, gaan we op bezoek bij oma's friends en ik mocht zelf mee naar de barbeque van the village waar oma woont. Geweldig om tussen die oudjes in te zitten!! Was echt een hele leuke avond met lekker eten!

Precies een week geleden, 5 april, ben ik naar Taupo vertrokken. Ik heb een intercity bus geboekt die me binnen 2,5 uur ernaartoe bracht. Deze bus gaat over de snelweg, werd me verteld. Nou..... dat is wel een ander begrip dan in Nederland. Hier is de snelweg per richting 1 rijstrook breed, soms is er een passing lane om de zoveel kilometer. De snelweg gaat hier dwars door de bergen, dus het is best normaal om op bepaalde stukken snelweg 50 km/h te rijden. Ook reden we rakelings langs rotsen, die niet zijn bedekt met netten zoals in Frankrijk. Het was een mooie rit met prachtige uitzichten. In NZ heb ik trouwens pas 1 passagierstrein zien rijden, verder helemaal niks. Het spoor tussen Napier en Wellington is ook maar een enkel spoor dus treinverkeer is niet echt mogelijk. Raar om te zien t.o.v. Nederland! Gelukkig kosten de kaartjes van de intercity bus niet veel en zit je voor 20 dollar (= ongeveer 12 euro) 5 uur in de bus. Daar kom je in NL nog niet eens voor in Maastricht met veeeeoooooliaaaaa.

In Taupo aangekomen ben ik op zoek gegaan naar mijn hostel. Om te voorkomen dat ik weer op smerige kamers terecht kom, heb ik me voorgenomen om de hostels vantevoren even te checken op hostelworld. Hier kun je zien wat je voorgangers van het pakketje vonden. Ik had gekozen voor Haka Lodge: super!! Gordijntjes bij elk bed, een stopcontact en een lampje. De bedden waren lekker fris en schoon opgemaakt en de bathrooms zagen er prima uit. Uiteindelijk zelfs een 4-bed dorm helemaal voor mezelf gehad, wat een luxe! Ik ben natuurlijk meteen even naar het meer gegaan (Lake Taupo), prachtig!! Zooo groot ook, echt mooi. Toen het langzaam donker begon te worden ben ik boodschappen gaan doen en heb ik in het hostel wat pasta gekookt voor mezelf. In de keuken raakte ik aan de praat met een aziatisch meisje uit Canada. We hebben nog een film gekeken en daarna ben ik gaan slapen omdat ik de volgende dag vroeg wilde opstaan. Leuke avond!

De volgende ochtend stond ik braaf om 9u bij de bushalte te wachten op de bus die me naar de Huka Falls zou brengen. Hier raakte ik aan de praat met een meisje uit Australie. Toen er een busje kwam, zei ze dat ik ook dat busje moest hebben dus ben ik maar ingestapt. Echter bleek dat het busje naar de jetboat ging en alle mensen aan boord al hadden geboekt! Nou ja... heb ik ook maar een ticket geboekt! Was heel erg leuk om eens te doen, die man deed allerlei kunstjes met die jetboat en we werden van links naar recht gegooid. Vervolgens zijn we heeeeeeel dichtbij de huka falls gekomen, selfieeeee moment!

Eenmaal uit de jetboat dacht ik: what's next? Ik ben terug naar de i-site gegaan (die vrouwtjes zijn echt goud waard) en dacht: weet je wat, ik ga gewoon ff skydiven! De mevrouw belde op naar skydive taupo en 10 minuten later werd ik opgehaald door een witte limousine.

Aangekomen bij de skydive werd ik gewogen (confronterend moment) en gemeten en mocht ik alvast de muziek uitkiezen voor mijn film. Ik maakte kennis met mijn 'medespringers' die uit Ierland, Engeland en NZ kwamen en daarna ook met mijn nieuwe beste vriend Amos. Hij was degene die met mij ging springen. Bij het aankleden werden we nog even flink zenuwachtig gemaakt door de mannen, zij vinden het volgens mij helemaal normaal om uit een vliegtuig te springen op 15.000 feet, ongeveer 5 km. Omdat pap en mam lekker lagen te slapen, leek het me wel grappig om iets op mn handen te schrijven vopr tijdens het springen. Ik denk dat mam geen oog had dichtgedaan als ik had verteld dat ik het ging doen dus een 'sorry mum' was wel op zijn plaats! Toen de eerste mensen uit het vliegtuig sprongen, droeg de rest een zuurstofmasker. Het zou namelijk moeilijk zijn om te ademen op deze hoogte. Toen ik moest, zei Amos: sit on the edge, wait, do not jump, I have to adjust something. Daar zat ik dan, op de rand van een open deur van een vliegtuig op een hoogte van 5 km. Ik keek naar beneden en dacht: WAAAAAAA.

Het was superr!!!! Ik had het voor geen goud willen missen, ook al was het een rib uit mijn lijf. Het gevoel dat je krijgt tijdens je vrije val is echt awesome! Wat een kick! Terug aan de grond heb ik Amos een dikke knuffel gegeven en heb ik samen met de andere springers mijn video teruggekeken. Whaha die is grappig! Ik heb vervolgens nog wat rondgelopen in de stad en ben 's avonds terug naar oma gegaan voor een rustdagje...

Donderdag 7 april ben ik in alle vroegte weer op de bus gestapt, dit keer richting Wellington. Ik voelde me 's ochtends al niet zo best, maar dacht dat het de zenuwen waren. Maar tijdens de tussenstop in Palmerston North ging het mis... ik dacht dat het nu wel van me af zou zijn dus ben ik verder gereisd naar Wellington. In de bus ben ik aan de praat geraakt met een jongen uit Kroatië, die ook aan het backpacken was. Hij ging echter vanuit Wellington meteen met de ferry over naar het zuidereiland. Aangekomen in Wellington voelde ik me nog steeds ziek en in het hostel ging het weer fout. Voor wat afleiding ben ik naar Te Papa's gegaan, het nationale museum. Een prachtig gebouw met hele mooie tentoonstellingen en het beste van alles: gratis! Ook hier moest ik rennen naar de wc en op dat moment heb ik besloten om terug naar oma te gaan. Ik vond het maar niks om alleen in de stad te blijven terwijl ik me zo voelde en om de haverklap moest overgeven. Ik heb de bus naar het vliegveld gepakt en een vlucht van Wellington naar Napier genomen (ongeveer 1 uurtje). Ik was superblij om terug te zijn, mijn oom en nichtje hebben me daar opgehaald. In het weekend heb ik het lekker rustig gehouden en ben ik zondagavond gaan eten bij mijn oom en tante. Hier heb ik voor het eerst geskyped met pap, mam en Inge. Dat was raar!!! Maar wel fijn om hun even te zien en te horen!

Gisteren (dinsdag) ben ik met de intercitybus vertrokken naar Wellington. Eenmaal aangekomen ben ik met de taxi naar mijn hostel gegaan om mijn spullen te droppen. De kamer zag er goed uit en we hadden met 4 mensen een eigen badkamer, wat betekent dat je 's nachts niet je kamer uithoeft om naar de wc te gaan, ideaal! Ik ben meteen naar de i-site gelopen, dit is voor een backpacker echt de beste en snelste manier om informatie te krijgen over het hoe en wat in de stad. Allereerst ben ik op de bus gestapt om helemaal naar de top van Mount Victoria te gaan, wauw!! Een prachtig uitzicht over de stad! Toen ik genoeg foto's had gemaakt, ben ik samen met een jongen uit Engeland naar beneden gelopen. We hebben er ongeveer 35 minuten over gedaan om tot het city centre te komen. Vervolgens heb ik een wandeling gemaakt door de stad en ben ik over Cuba Street gelopen: the place to be! Allerlei straatmuzikanten, entertainers, schilders, leuke eettentjes en the bucket fountain. Helaas was deze laatste kapot dus heb ik helaas niet DE foto kunnen maken. Op de terugweg van het zuidereiland ga ik het zeker nog eens proberen! Ook ben ik op de cable car gestapt die me aan de andere kant van de stad naar een mooi uitzicht bracht. Erg mooi, al begon het donker te worden en had ik dus geen tijd meer om door de botanic gardens te lopen. Volgende keer dus. Na wat te hebben gegeten ben ik teruggegaan naar mijn hostel, waar een duits meisje al op de kamer zat. Zij was al een paar maanden in NZ om te werken, we hebben gezellig gekletst en vervolgens heb ik best goed geslapen.

Vanochtend moest ik om 10.00u op het vliegveld zijn voor mijn vlucht naar Dunedin om 11.00u. Ik vind het super leuk om op een vliegveld rond te hangen, mensen kijken. Winkels kijken. Vliegtuigen kijken. Ik vind het echt leuk! Om 12.30 landden we in Dunedin en door een super aardige meneer van de shuttlebus kon ik nog net mee met de shuttlebus naar het centrum. Enige voorwaarde was: if we have to pull over for the police.... you're my girlfriend today!!! Ok, sure! Ik was allang blij dat ik geen uur hoefde te wachten.

Eenmaal in de city centre werd ik afgezet bij mijn hostel, vannacht slaap ik met 5 anderen op een kamer. Zag er allemaal wel prima uit. Na mijn bezoek aan de i-site kon ik eigenlijk meteen terecht voor een tour bij Cadbury, dè chocolade van NZ. Het zag er allemaal lekker uit en we hebben dan ook veel meegekregen om te eten. Heel leuk om te zien hoe dat allemaal gaat! Een uurtje later stond ik buiten met buikpijn van al die chocola en ging ik op weg naar het station van Dunedin. Super mooi!! Vervolgens heb ik de bus gepakt naar Baldwin Street, de steilste straat van de wereld! En ja hoor, ik dacht: waarom ook niet? Helemaal naar boven gelopen. Ik was echt ff trots op mezelf!

Vervolgens wat boodschappen gedaan en teruggegaam naar het hostel waar al 3 roommates waren. Ik was rond 18.00 op de kamer en om 20.30 zijn we gaan koken. Het was heel gezellig, de dames kwamen uit NZ, Italië en Duitsland. Nadat we wat hadden gegeten, hebben we nog wat rondgehangen in de kamer/keuken en zijn we vervolgens teruggegaan naar de kamer. Morgen moet ik om 6.30u opstaan, mijn kiwibus vertrekt om 8.00u. Hiermee ga ik naar Bluff (zuidelijkste punt van NZ) en Invercargill. Vrijdag ga ik naar Milford Sounds, hier kijk ik echt naar uit!!!

Het gaat eigenlijk heel goed met me, op vorige week toen ik ziek werd na. Voel me prima, het weer is nog altijd heerlijk, doe alles waar ik zin in heb en begin het backpackersleven onder de knie te krijgen. Er zijn al 3 weken om, nog 7 weken te gaan voor ik weer thuis ben! Het gaat dus heeeeel erg snel! Maar, nog genoeg te zien en te doen! Ik heb er in ieder geval zin in en het klikt tot nu toe erg goed met mijn kamergenoten (ik ben benieuwd welke 2 mensen nog komen vanavond). Foto's kan ik helaas niet meer uploaden op de waarbenjijnu, deze ga ik op facebook zetten. Kost anders te veel mb's en tijd ;)

Anyway, I'll keep you posted.

Cheers! X